Αρχείο για 27/10/2014

ZHTΩ Η ΕΠΑΝΑΠΑΥΣΗ!

Posted in Άρθρα και σημειώσεις της Σύνταξης, Κοινωνία on 27/10/2014 by ANΩΝΥΜΟς & ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ

Λοιπόν τα πράγματα είναι αρκετά απλά.Πώς (μας) δουλεύει το greek system?Πρόκειται για μία καλή ενορχήστρωση μεταξύ αυτών που λένε πως κυβερνάνε,με αυτούς  που πραγματικά κυβερνάνε και με τη βοήθεια  αυτών που πληρώνονται για να λένε αυτά που θέλουν αυτοί που γενικώς κυβερνάνε…Βέβαια για τον αποχαυνωμένο τηλεθεατή μπορεί μερικές φορές να είναι δύσκολο να καταλάβει ποιός πραγματικά φταίει για την κατάσταση επειδή όλοι τους συνεχώς ρίχνουν τις ευθύνες στους απέναντι.Αυτή είναι ακόμη μία επιτυχημένη τακτική αποπροσανατολισμού.Άσε που αν μπλέξουμε και τα οικονομίστικα,χέστα κι άστα μετά…

Στην αρχή σου βάζουν όλο το αγγούρι στον κώλο. Αν δούνε πως αντέχεις συνεχίζουν το έργο τους και βγαίνουν στα κανάλια να αναφωνήσουν για την συναίνεση του λαού και να χαϊδέψουν το ελληνικό φιλότιμο και την εκλογική κουταμάρα του μαλάκα…Αν από την άλλη δούνε πως δεν αντέχεις και βγαίνεις στους δρόμους και διαμαρτύρεσαι για το άδικο των μέτρων,πρώτα σε σπάνε λίγο στο ξύλο με τα λαϊκά μπατσόσκυλα και ύστερα τραβάνε λίγο το αγγούρι για να μη πονάει τόσο.Στο τέλος τους λες κι ευχαριστώ και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς χειρότερα. Συνέχεια

Η Θάτσερ ζει ανάμεσά μας

Posted in Κοινωνία on 27/10/2014 by ANΩΝΥΜΟς & ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ

Κώστας Αργυρός

Η βρετανίδα συγγραφέας Χίλαρυ Μάντελ πέτυχε προφανώς διάνα, όταν αποφάσισε να εκδώσει μια ιστορία 35 σελίδων μικρού σχήματος με τον πιασάρικο τίτλο “Η δολοφονία της Μάργκαρετ Θάτσερ”. Κόλλησε μπροστά άλλες εννιά νουβέλες εξίσου περιορισμένης λογοτεχνικής εμβέλειας, έδωσε στο βιβλίο της τον τίτλο, που “ποντάρει” στο όνομα της άλλοτε Βρετανίδας πρωθυπουργού και ήταν σίγουρο όχι μόνο ότι θα κάνει “σάλο”, αλλά θα πουλήσει και καλά. H κυρία Μάντελ λέει ότι ήταν τυχαίο ότι αποφάσισε να δημοσιεύσει την ιστορία της, την οποία εμπνεύστηκε από ένα πραγματικό συμβάν και η οποία αναφέρεται σε μια ημέρα του Αυγούστου του 1983, τώρα, ενάμιση χρόνο μετά τον θάνατο από φυσικά αίτια της “σιδηράς κυρίας”. Συνέχεια